De lange speurtocht naar de waarheid, de moeizame reis van cultuur naar cultuur, de gevaarlijke zoektocht in gebieden waarin weinigen ooit een blik hadden geworpen, laat staan dat zij zich daaraan hadden gewaagd – Ron’s meest bekende lezing aller tijden: Het verhaal van Dianetics en Scientology. En dat is alleen nog maar de eerste imponerende lezing! Daarachter ligt een heldhaftig uitzicht op Scientology – verleden, heden en toekomst. Hij begint met het verleden, vanuit een comfortabel gezichtspunt van zelf Clear zijn, en hij kijkt terug op alle voorafgaande ontdekkingen… helemaal tot de eerste Clears die hij in 1947 maakte. Wat dat onthult is het antwoord op de vraag: “Wat gebeurt er met de rest van de bank op het moment dat iemand Clear bereikt?” En als de vraag al verbazend was, wat het antwoord onthulde was de oplossing voor een volslagen stabiliteit. Hier vinden we niet alleen de ontdekking van wat een preclear ervan weerhoudt om zijn mentale beeldplaatjes “uit te wissen”, maar ook de onthulling van wat heel letterlijk een antwoord geeft op hoe het leven was… op het moment van creatie. Dat alles opende een nieuw scala van doendheid, dat zich uitbreidde over alle drijfveren, en dat werd samengevat in de uitdrukking: “Breng Orde.” En ja, inderdaad – hoewel Ron begon met een imponerende kijk op het verleden, was het tegen het einde van dit Congres in feite de creatie van een verhaal geworden dat zich iedere dag nog steeds aan het voltrekken is: De toekomst van Scientology en de westerse beschaving.
Lees MeerIk wil jullie iets vertellen over de geschiedenis van Dianetics en Scientology, dingen die ik nooit eerder aan iemand heb toevertrouwd.
Willen jullie dat horen?– L. Ron Hubbard
Het was 18 oktober 1958 in de Royal Empire Society Hall in Londen. En met die woorden begon Ron wat zijn beroemdste lezing aller tijden zou worden. Want dit was zijn persoonlijke verslag van de lange reis om een nieuwe staat van zijndheid tot stand te brengen waar de mens al 2500 jaar over had gedroomd... een verhaal dat alleen maar verteld kon worden door de man die het had meegemaakt...Het verhaal van Dianetics en Scientology.
Zoals duidelijk werd uit zijn inleidende woorden, zou dit Ron's meest uitgebreide verklaring tot dan toe worden over wat hem motiveerde op zijn zoektocht naar de antwoorden op de raadsels van de mens. Ten aanzien van wat hem bewoog om dat verhaal op dat moment op die plek te vertellen, is het eerste antwoord duidelijk: Clearing.
Er was al een jaar voorbijgegaan sinds zijn laatste optreden in Engeland, maar wat deze prestatie mogelijk had gemaakt was in feite tijdens die voorgaande reis begonnen. Want toen ontwikkelde hij processen om elke case te bereiken (Controle, Communicatie en Hebbendheid – Londen Congres over Radioactieve Straling en Gezondheid) die op hun beurt geleid hadden tot de ontwikkeling van nieuwe manieren om auditors te trainen (Trainingsoefeningen – Vrijheidscongres), wat een revolutie in auditortraining betekende.
Maar er was nog iets anders – en dat had alles te maken met de reden waarom dat het moment was voor die nu legendarische lezing. En hoewel het vandaag wellicht niet zo overduidelijk is, scheen het voor diegenen die daar in 1958 waren, als een lichtbaken door alleen al de titel: Dianetics.
Inderdaad, in het jaar 1958 was clearing door anderen – met gebruik van Scientology – werkelijkheid geworden. Maar zoals Ron verklaarde:
“De eerste Clears werden in 1947 gemaakt en daarna probeerde ik andere mensen te leren om het te doen. En slaagde er in om dat snel en vlot in tien jaar te doen. Er was maar tien jaar voor nodig, wat helemaal niet slecht is.”
Nu ging 1947 vooraf aan de publicatie van Dianetics: De Leidraad voor het Menselijk Verstand.Het waren inderdaad die vroege ontwikkelingen en toepassingen van Ron, van 1947 tot 1949 (en de resulterende vraag van anderen om meer te ontdekken zodat ook zij konden auditeren), die leidde tot de publicatie van Boek Eén. Maar als het publiek nog steeds de onterechte indruk had dat het huidige succes bij het Clear maken van mensen toe te schrijven was aan nieuwere processen van de afgelopen tien jaar, veegde de volgende uitspraak van Ron dat idee voorgoed van tafel:
“De realiteit van het Clear maken van mensen hing af van de bekwaamheid van auditing en dat was de enige echte barrière!”
De betekenis van die ontdekking ging veel verder dan het aanpakken van auditortraining. Want hoewel die auditors nu Clears maakten, was er nog steeds de kwestie van snelheid: hoe snel kon het gedaan worden? Bovendien, als de barrière tot clearing de “vakbekwaamheid van de auditor” was, wat was dan de feitelijke werkzaamheid van de eerdere processen die “niet leken te werken” in de handen van ondeskundige auditors? Dat waren de vragen die hele nieuwe perspectieven openden voor het Clear maken van mensen en, sterker nog, Ron weer terugbrachten naar het onderwerp Dianetics:
“Ik werd vorig jaar nogal rood toen ik ontdekte dat ik niet precies wist wat ik in 1947 aan het doen was toen ik Clears maakte. Het frappante ervan was dat ik het op de een of andere onbewuste, onhandige manier wel wist, maar dat ik het niet onder woorden kon brengen. Ik kon het niet beschrijven.”
Alle factoren voor clearing en elke daaropvolgende doorbraak van het allereerste begin tot het heden, zouden Ron het antwoord verschaffen waar hij sinds 1947 naar had gezocht. Meer specifiek: uit zijn ontdekking van de werkelijke bron van mentale beeldplaatjes kwam een nog veel verbazingwekkendere doorbraak, die een aanhoudende vraag beantwoordde met betrekking tot al die Clears – “volledig stabiele Clears” – die Ron zoveel jaar daarvoor had gemaakt:
“Ik kon het tien jaar lang niet verklaren: wat gebeurde er met de rest van de bank?”
Het antwoord was niet uitwissing. In plaats daarvan werd het gevonden in een woord dat de volgende grote mijlpaal betekende in Dianetics en Scientology: confronteren.
Hier is dan het spectaculaire verhaal over hoe Ron terugkeerde naar de eerste procedures van Dianetics uit 1947, met toepassing van de meest recente Scientology technologie. En wat dat op zijn beurt creëerde was een nieuwe golf van clearing die Ron later zou aankondigen met de kop: “Er is iets gebeurd!”
Maar dat was slechts het begin, want als bekroning van dit werk volgde nu de anatomie van verwarring en orde, wat zich uitstrekte tot ver buiten de auditingsessie. Het lost het eeuwenoude raadsel van creatie op, en is de essentie achter het motto “Breng Orde” – dat nu in ieder Hubbard Communications Office (HCO) is te zien – en is tot op de dag van vandaag het leidende principe van wat een Scientologist doet.
Dus ja, het Londen Clearing Congres was de juiste tijd en plaats.Want hoewel het begon met het verleden - Het verhaal van Dianetics en Scientology, was er, tegen de tijd dat het afgelopen was, een zelfs nog dramatischer verhaal voor in de plaats gekomen - een verhaal dat zich tot op de dag van vandaag nog verder ontvouwt: De toekomst van Scientology en de westerse beschaving.