Meer over Spelen Congres

Er zouden duizenden redenen kunnen bestaan waarom het leven wordt geleefd. Er zouden duizenden patronen kunnen zijn waarop het leven continu opnieuw wordt ingericht. Maar degene die voor ons de beste resultaten oplevert, de ene die de test doorstaat, die de heksenketel overleeft, dat is de speltheorie. En geen enkele andere doet dat. – L. Ron Hubbard

Wat is het leven? Die vraag is eenvoudig genoeg. En toch, in 1956, tijdens het verloop van zijn onafgebroken research, vulde L. Ron Hubbard bladzijde na bladzijde met mogelijke antwoorden... tot hij een lijst had gemaakt van wel zo’n vijfhonderd mogelijke levenspatronen. En slechts eentje – de minst waarschijnlijke – bleek correct. En dus is de conclusie bedrieglijk omdat het irrelevant leek, en toch in alle opzichten verrassend vanwege het feit dat het alles doordrong: Het leven is een spel.

En omdat dat nieuwtje zich door de hele Scientology wereld verspreid had – met de belofte dat er nog meer zou volgen – was het niet verrassend dat het Spelen Congres de grootste opkomst van Scientologists trok die er tot dan toe geweest was. Het begon allemaal in het vakantieweekend van 31 augustus 1956. En hoewel het Shoreham Hotel in Washington DC, voorheen al een Scientology congres had meegemaakt, was dit anders – deze keer was de grote en versierde hoofdbalzaal nodig om de ruim 400 bezoekers onder te brengen. En daar rekenen we niet bij de 2 meter grote “mama en papa” poppen waarmee Ron groepsauditing demonstreerde tussen zijn eerste beschrijving en het ontleden van Spelen door.

Al gauw namen de elementen en regels van dat spel vaste vorm aan: vrijheid, barrières, doelen – van toepassing op ieder spel; De voorwaarden die een “spel” definiëren, waaronder: identiteit, tegenstanders, beweging en emotie; Datgene wat een “geen-spel” definieert, waaronder: oplossingen, sereniteit en geen-beweging; De elementen van “controle” – starten, veranderen en stoppen; De rol die een individu speelt in een spel – zelfdeterminisme of pandeterminisme; En zelfs de factor van het bewust of onbewust spelen van een spel.

Maar ongeacht van wat, waar of hoe iemand speelde, de basisregels waren altijd hetzelfde, en zij verklaarden de vorm van het leven zelf.

En daarin lag de essentie van wat Ron verder nog ging presenteren: de eerste uitgave van Scientology: De Grondbeginselen van het Denken, het boek waar Ron verder altijd naar verwees als “Boek Eén van Scientology”.

Hier zijn dus de lezingen die een keerpunt markeren aangaande de onderliggende reden dat iedere eerdere zoektocht naar antwoorden mislukt was, de ontdekking waarom een thetan dol is op problemen, en, als reactie erop, een gloednieuwe benadering van auditing, waarbij niet alleen iemands vermogen om het spel te spelen werd vergroot, maar ook het vermogen om de waarheid zelf te bereiken.